Καθημερινή
«Προπαγάνδα», ...είναι η επιλεκτική μετάδοση πληροφοριών –ενίοτε εσφαλμένων– στο πλαίσιο οργανωμένης επιχείρησης χειραγώγησης της κοινής γνώμης προς ίδιον όφελος.
ο κ. Χρυσολώρας γνωρίζει τα ληστρικά επιτόκια του "ευρωσυστήματος". γνωρίζει ότι με τα μνημόνια, την υπαγωγή στο αγγλικό δικαιο κλπ, η εθνική κυριαρχία και ο εθνικος πλούτος έχουν παραδωθεί, ενώ η περίφημη αξιοποίηση της δημοσιας περιουσίας ισοδυναμεί με ξεπούλημα. Γνωρίζει ότι με τις πολιτικές των μνημονίων οι άνεργοι ξεπέρασαν το φράγμα του 1 εκατομμυρίου. Γνωρίζει ότι οι επιφανείς οικονομολόγοι, νομπελίστες, ακόμη και η γκολνταν σακ υποστηρίζουν ότι η συνέχιση αυτής της υφεσιακής πολιτικής λιτότητας είναι καταστροφική και δεν προσφέρει διέξοδο από την κρίση. Μιλάει για τις διπλωματικές, πολιτικές και αμυντικές συνέπειες. Δεν μας λέει όμως ποια ωφέλη αποκομίσαμε όντας μέλος της ΕΕ, όσον αφορά στην εξωτερική μας πολιτική και ειδικότερα στις τουρκικές διεκδικήσεις. Λαϊκίζει για τα καύσιμα των μαχητικών, όμως αποσιωπεί το γεγονός ότι εξαιτίας αυτής ακριβώς της απουσίας πολιτικής στήριξης από την ΕΕ είμαστε το μοναδικό κράτος σε όλη την ΕΕ που έχει αυτές τις υπέρογκες αμυντικές δαπάνες, οι οποίες ωφελούν σκανδαλωδώς τις γερμανικές εταιρίες, χώρια τις μιζες κλπ. Κόπτεται τάχα μου για τον ευρωπαίο φορολογούμενο, αποκρύπτει όμως το γεγονός ότι τα δάνεια με τα υπέρογκα επιτόκια τον έχουν ωφελήσει πολύ περισσότερο. δεν λέει κουβέντα ότι μέσα σε όλο αυτό το τσουνάμι μέτρων κατά του λαού, δεν υπάρχει ούτε ένα που να ζητά από μεγαλοεπιχειρηματίες, εφοπλιστές, μεγαλοεκδότες - το μεγάλο κεφάλαιο γενικά - να αναλάβει μέρος του κόστους που αναλαμβάνουν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι. Γνωρίζει ότι οι εφοπλιστές δίνουν στο ελληνικό δημόσιο λιγότερα απ όσα δίνουν οι μετανάστες με την πράσινη κάρτα και όμως δεν ζήτησε σε άρθρο του να μπει χαράτσι και στους εφοπλιστές, οι οποίοι επιδεικνύοντας το πόσο πραγματικά αγαπούν τον τόπο τους απειλούν ότι εάν γίνει κάτι τέτοιο θα βάλουν άλλες σημαίες.
Δεν γνωρίζω εάν τα κάνει αυτά προς ίδιον όφελος, σίγουρα όμως από επιλεκτική μετάδοση πληροφοριών ο κ. Χρυσολωράς τα πάει μια χαρά.
Με αυτό το αρθράκι ουσιαστικά έφτιαξε μια θεωρία συνομωσίας με "πρωτεργάτες και ενορχηστρωτές της εν λόγω ...προπαγανδιστικής επιχείρησης, που βρίσκεται σε εξέλιξη τους τελευταίους μήνες ". ένα συνονθύλευμα από εικασίες, γενικόλογους και αστήρικτους ισχυρισμούς, χωρίς έστω και ένα αποδεικτικό στοιχείο, μιλώντας ακόμη και για ενθική προδοσία. Προκείμένου όμως να κάνει κάποιος μια τόσο βαριά κατηγορία οφείλει ναμιλήσει με διευθύνσεις και ονόματα, αλλιώς είναι κοινός συκοφάντης. Τέλος, επειδή έχω διαφορετική γνώμη απ' αυτόν δεν σημαίνει ότι είμαι ολιγόνους και γι αυτό του επιστρέφω τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό.
Σχολίασε ο/η alex | 01:07:28, Φεβρουάριος 10th, 2012
------
Έφυγα από την Ελλάδα το 1997, ενώ είχα καλή δουλειά (υπήρχαν άλλοι προσωπικοί λόγοι). Το προτελευταίο βράδυ πήγαμε τέσσερα (4) άτομα σε κεντρική ταβέρνα στο Ηράκλειο Κρήτης (μια πανάκριβη πόλη τότε). Χταποδάκια, καλαμαράκια, πατάτες, μπύρες (2-3 ανά άτομο) και μετά και το κυρίως πιάτο. Του σκασμού δηλαδή.
Λογαριασμός (που ήταν ο μέσος λογαριασμός ανά το πανελλήνιο για καλές ψαροταβέρνες τότε): 4.900 δραχμές (αφήσαμε πεντοχίλιαρο). 15 ευρώ δηλαδή.
Ο τότε μισθός ενός νεοδιοριζόμενου δασκάλου ήταν από 150.000 έως 200.000 στο δημόσιο. Ο ιδιωτικός μισθός ήταν περίπου 125.000 δρχ για νέους υπάλληλους χωρίς πτυχία και προϋπηρεσία.
Η ανεργία τότε ήταν "τραγική" όπως λέγαμε (περίπου 11%), αφού είχε "καταστραφεί ο παραγωγικός ιστός της χώρας". Στα 22 χρόνια που έζησα στην Ελλάδα (από 7 έως 29 ετών), η μέση ανεργία ήταν 7%. Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας το 1980 ήταν περίπου 25%. Αυξήθηκε στο περίπου 100% επί Παπανδρέου. Σήμερα είναι... πόσο είναι;
Για σας που συνηθίσατε σιγά σιγά να ζείτε χωρίς δικό σας νόμισμα (το Ευρώ είναι νόμισμα "καμίας χώρας, μόνο μιας κεντρικής τράπεζας, χωρίς καμία κρατική εγγύηση ή έλεγχο) δεν έχει αλλάξει τίποτα. Για μας που λείπουμε χρόνια, οι αλλαγές είναι τρομακτικές στο κόστος ζωής, χωρίς πραγματική αύξηση των εισοδημάτων.
Μεγάλωσα σε μια χώρα (την τότε Ελλάδα) με χαμηλή εγκληματικότητα, όπου χτίζαμε σπίτια ιδιόκτητα (η μεγάλη πλειοψηφία - κάτι που δεν συνέβαινε σε καμία άλλη Ευρωπαϊκή χώρα). Κι αγοράζαμε 3 ολόκληρα καρπούζια από τον τσιγγάνο. Και δεν θυμάμαι να υπήρξε ουδέποτε ζήτημα "τροφίμων". Το αντίθετο μάλιστα. Έπρεπε να πάω στο εξωτερικό για να μάθω τότε τι σημαίνει "τα αποφάγια στο ψυγείο". Στην Ελλάδα τότε τα πετάγαμε...
Δεν ξέρω εάν δημοσιευτεί το παρόν.
Καλή σας τύχη.
Σχολίασε ο/η Lefteris | 22:59:40, Φεβρουάριος 9th, 2012
«Προπαγάνδα», ...είναι η επιλεκτική μετάδοση πληροφοριών –ενίοτε εσφαλμένων– στο πλαίσιο οργανωμένης επιχείρησης χειραγώγησης της κοινής γνώμης προς ίδιον όφελος.
ο κ. Χρυσολώρας γνωρίζει τα ληστρικά επιτόκια του "ευρωσυστήματος". γνωρίζει ότι με τα μνημόνια, την υπαγωγή στο αγγλικό δικαιο κλπ, η εθνική κυριαρχία και ο εθνικος πλούτος έχουν παραδωθεί, ενώ η περίφημη αξιοποίηση της δημοσιας περιουσίας ισοδυναμεί με ξεπούλημα. Γνωρίζει ότι με τις πολιτικές των μνημονίων οι άνεργοι ξεπέρασαν το φράγμα του 1 εκατομμυρίου. Γνωρίζει ότι οι επιφανείς οικονομολόγοι, νομπελίστες, ακόμη και η γκολνταν σακ υποστηρίζουν ότι η συνέχιση αυτής της υφεσιακής πολιτικής λιτότητας είναι καταστροφική και δεν προσφέρει διέξοδο από την κρίση. Μιλάει για τις διπλωματικές, πολιτικές και αμυντικές συνέπειες. Δεν μας λέει όμως ποια ωφέλη αποκομίσαμε όντας μέλος της ΕΕ, όσον αφορά στην εξωτερική μας πολιτική και ειδικότερα στις τουρκικές διεκδικήσεις. Λαϊκίζει για τα καύσιμα των μαχητικών, όμως αποσιωπεί το γεγονός ότι εξαιτίας αυτής ακριβώς της απουσίας πολιτικής στήριξης από την ΕΕ είμαστε το μοναδικό κράτος σε όλη την ΕΕ που έχει αυτές τις υπέρογκες αμυντικές δαπάνες, οι οποίες ωφελούν σκανδαλωδώς τις γερμανικές εταιρίες, χώρια τις μιζες κλπ. Κόπτεται τάχα μου για τον ευρωπαίο φορολογούμενο, αποκρύπτει όμως το γεγονός ότι τα δάνεια με τα υπέρογκα επιτόκια τον έχουν ωφελήσει πολύ περισσότερο. δεν λέει κουβέντα ότι μέσα σε όλο αυτό το τσουνάμι μέτρων κατά του λαού, δεν υπάρχει ούτε ένα που να ζητά από μεγαλοεπιχειρηματίες, εφοπλιστές, μεγαλοεκδότες - το μεγάλο κεφάλαιο γενικά - να αναλάβει μέρος του κόστους που αναλαμβάνουν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι. Γνωρίζει ότι οι εφοπλιστές δίνουν στο ελληνικό δημόσιο λιγότερα απ όσα δίνουν οι μετανάστες με την πράσινη κάρτα και όμως δεν ζήτησε σε άρθρο του να μπει χαράτσι και στους εφοπλιστές, οι οποίοι επιδεικνύοντας το πόσο πραγματικά αγαπούν τον τόπο τους απειλούν ότι εάν γίνει κάτι τέτοιο θα βάλουν άλλες σημαίες.
Δεν γνωρίζω εάν τα κάνει αυτά προς ίδιον όφελος, σίγουρα όμως από επιλεκτική μετάδοση πληροφοριών ο κ. Χρυσολωράς τα πάει μια χαρά.
Με αυτό το αρθράκι ουσιαστικά έφτιαξε μια θεωρία συνομωσίας με "πρωτεργάτες και ενορχηστρωτές της εν λόγω ...προπαγανδιστικής επιχείρησης, που βρίσκεται σε εξέλιξη τους τελευταίους μήνες ". ένα συνονθύλευμα από εικασίες, γενικόλογους και αστήρικτους ισχυρισμούς, χωρίς έστω και ένα αποδεικτικό στοιχείο, μιλώντας ακόμη και για ενθική προδοσία. Προκείμένου όμως να κάνει κάποιος μια τόσο βαριά κατηγορία οφείλει ναμιλήσει με διευθύνσεις και ονόματα, αλλιώς είναι κοινός συκοφάντης. Τέλος, επειδή έχω διαφορετική γνώμη απ' αυτόν δεν σημαίνει ότι είμαι ολιγόνους και γι αυτό του επιστρέφω τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό.
Σχολίασε ο/η alex | 01:07:28, Φεβρουάριος 10th, 2012
------
Έφυγα από την Ελλάδα το 1997, ενώ είχα καλή δουλειά (υπήρχαν άλλοι προσωπικοί λόγοι). Το προτελευταίο βράδυ πήγαμε τέσσερα (4) άτομα σε κεντρική ταβέρνα στο Ηράκλειο Κρήτης (μια πανάκριβη πόλη τότε). Χταποδάκια, καλαμαράκια, πατάτες, μπύρες (2-3 ανά άτομο) και μετά και το κυρίως πιάτο. Του σκασμού δηλαδή.
Λογαριασμός (που ήταν ο μέσος λογαριασμός ανά το πανελλήνιο για καλές ψαροταβέρνες τότε): 4.900 δραχμές (αφήσαμε πεντοχίλιαρο). 15 ευρώ δηλαδή.
Ο τότε μισθός ενός νεοδιοριζόμενου δασκάλου ήταν από 150.000 έως 200.000 στο δημόσιο. Ο ιδιωτικός μισθός ήταν περίπου 125.000 δρχ για νέους υπάλληλους χωρίς πτυχία και προϋπηρεσία.
Η ανεργία τότε ήταν "τραγική" όπως λέγαμε (περίπου 11%), αφού είχε "καταστραφεί ο παραγωγικός ιστός της χώρας". Στα 22 χρόνια που έζησα στην Ελλάδα (από 7 έως 29 ετών), η μέση ανεργία ήταν 7%. Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας το 1980 ήταν περίπου 25%. Αυξήθηκε στο περίπου 100% επί Παπανδρέου. Σήμερα είναι... πόσο είναι;
Για σας που συνηθίσατε σιγά σιγά να ζείτε χωρίς δικό σας νόμισμα (το Ευρώ είναι νόμισμα "καμίας χώρας, μόνο μιας κεντρικής τράπεζας, χωρίς καμία κρατική εγγύηση ή έλεγχο) δεν έχει αλλάξει τίποτα. Για μας που λείπουμε χρόνια, οι αλλαγές είναι τρομακτικές στο κόστος ζωής, χωρίς πραγματική αύξηση των εισοδημάτων.
Μεγάλωσα σε μια χώρα (την τότε Ελλάδα) με χαμηλή εγκληματικότητα, όπου χτίζαμε σπίτια ιδιόκτητα (η μεγάλη πλειοψηφία - κάτι που δεν συνέβαινε σε καμία άλλη Ευρωπαϊκή χώρα). Κι αγοράζαμε 3 ολόκληρα καρπούζια από τον τσιγγάνο. Και δεν θυμάμαι να υπήρξε ουδέποτε ζήτημα "τροφίμων". Το αντίθετο μάλιστα. Έπρεπε να πάω στο εξωτερικό για να μάθω τότε τι σημαίνει "τα αποφάγια στο ψυγείο". Στην Ελλάδα τότε τα πετάγαμε...
Δεν ξέρω εάν δημοσιευτεί το παρόν.
Καλή σας τύχη.
Σχολίασε ο/η Lefteris | 22:59:40, Φεβρουάριος 9th, 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου