Καθημερινή
Διαβάζοντας το σημερινό σας κύριο άρθρο και αντιπαραβάλλοντας το με το προ ημερών αντίστοιχο με τίτλο "Επιτεύγματα Παπαδήμου", συμπεραίνω ότι οι συντάκτες τους πρέπει να είναι διαφορετικοί, καθώς στο προηγούμενο κύριο άρθρο εκφράζεται η άποψη ότι η παραμονή μας στο Ευρώ έχει "διασφαλισθεί", πράγμα που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το πνεύμα του σημερινού. Αυτό φυσικά δεν είναι κακό, ούτε αντιφατικό για μια εφημερίδα που δίνει τη δυνατότητα στους συντάκτες της να εκφράσουν τις προσωπικές τους απόψεις. Αυτό που είναι όμως αντιφατικό είναι η παρότρυνση του σημερινού άρθρου να "εκπληρώσουμε" τις "δύκολες και επώδυνες δεσμεύσεις" μας, δηλαδή να εφαρμόσουμε κατά γράμμα τα -εκτός από απάνθρωπα- και αντιαναπτυξιακά μέτρα του Μνημονίου ΙΙ, ώστε να δημιουργηθούν, άραγε πως, οι προϋποθέσεις για ανάπτυξη.
Επιπλέον, έχω την αίσθηση ότι "ξεφορτώνεστε" πολύ εύκολα την αντίθετη με τη δική σας άποψη περί εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη (όχι Ευρωπαϊκή Ένωση). Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, όπως μάθαμε όταν καθίσαμε στα θρανία, θα μας δώσει δυνατότητες ρύθμισης της δημοσιονομικής και νομισματικής μας πολιτικής τις οποίες δεν έχουμε τώρα ως μέλη του Ευρώ. Υπάρχουν πλείστες δυτικές χώρες εκτός Ευρώ όπου γίνονται επενδύσεις. Οι τελευταίες θεωρώ ότι εμποδίζονται πολύ περισσότερο από το γεγονός ότι η χώρα μας είναι ουσιαστικά πτωχευμένη (ούσα εντός Ευρώ), παρά από το γεγονός ότι "κινδυνεύει" να βρεθεί εκτός.
Τέλος, δεν έχω πεισθεί καθόλου ότι οι ιδωτικοποιήσεις με σκοπό τη βεβιασμένη είσπραξη ποσών προς μείωση του ελλείματος είναι σωστό μέτρο, ούτε καν "διαρθρωτικό". Σε κάποιες περιπτώσεις οι ιδιωτικοποιήσεις θα μας στερήσουν και μας έχουν ήδη στερήσει τη δυνατότητα διατήρησης πλεονασμάτων που παρέχουν τώρα κερδοφόρες ΔΕΚΟ, ενώ -όσον αφορά το πόσο "διαρθρωτικές" είναι αυτές, είναι ηλίου φαεινότερο ότι το σχετικό έσοδο από την πραγματοποίηση αυτών των ιδιωτικοποιήσεων δεν είναι επαναλαμβανόμενο, κάτι που κατά την ταπεινή μου γνώμη στερεί από το μέτρο μεγάλο μέρος του "διαρθρωτικού" του χαρακτήρα. Κυρίως, λειτουργεί σαν αντικίνητρο για τη λήψη πραγματικών διαρθρωτικών μέτρων τα οποία είναι όμως μακροχρόνιου ορίζοντα (π.χ., η αναδιοργάνωση της αγροτικής μας παραγωγής προς όφελος της Ελλάδος και όχι των ανταγωνιστριών σε ορισμένα μας προϊόντα χωρών της ΕΕ), καθ΄ότι αποτελεί τον εύκολο και γρήγορο τρόπο για την άμεση, προσωρινή όμως, μείωση του ελλείμματος.
Σχολίασε ο/η ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΥΛΩΝΑΣ | 14:26:46, Φεβρουάριος 28th, 2012
Διαβάζοντας το σημερινό σας κύριο άρθρο και αντιπαραβάλλοντας το με το προ ημερών αντίστοιχο με τίτλο "Επιτεύγματα Παπαδήμου", συμπεραίνω ότι οι συντάκτες τους πρέπει να είναι διαφορετικοί, καθώς στο προηγούμενο κύριο άρθρο εκφράζεται η άποψη ότι η παραμονή μας στο Ευρώ έχει "διασφαλισθεί", πράγμα που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το πνεύμα του σημερινού. Αυτό φυσικά δεν είναι κακό, ούτε αντιφατικό για μια εφημερίδα που δίνει τη δυνατότητα στους συντάκτες της να εκφράσουν τις προσωπικές τους απόψεις. Αυτό που είναι όμως αντιφατικό είναι η παρότρυνση του σημερινού άρθρου να "εκπληρώσουμε" τις "δύκολες και επώδυνες δεσμεύσεις" μας, δηλαδή να εφαρμόσουμε κατά γράμμα τα -εκτός από απάνθρωπα- και αντιαναπτυξιακά μέτρα του Μνημονίου ΙΙ, ώστε να δημιουργηθούν, άραγε πως, οι προϋποθέσεις για ανάπτυξη.
Επιπλέον, έχω την αίσθηση ότι "ξεφορτώνεστε" πολύ εύκολα την αντίθετη με τη δική σας άποψη περί εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη (όχι Ευρωπαϊκή Ένωση). Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, όπως μάθαμε όταν καθίσαμε στα θρανία, θα μας δώσει δυνατότητες ρύθμισης της δημοσιονομικής και νομισματικής μας πολιτικής τις οποίες δεν έχουμε τώρα ως μέλη του Ευρώ. Υπάρχουν πλείστες δυτικές χώρες εκτός Ευρώ όπου γίνονται επενδύσεις. Οι τελευταίες θεωρώ ότι εμποδίζονται πολύ περισσότερο από το γεγονός ότι η χώρα μας είναι ουσιαστικά πτωχευμένη (ούσα εντός Ευρώ), παρά από το γεγονός ότι "κινδυνεύει" να βρεθεί εκτός.
Τέλος, δεν έχω πεισθεί καθόλου ότι οι ιδωτικοποιήσεις με σκοπό τη βεβιασμένη είσπραξη ποσών προς μείωση του ελλείματος είναι σωστό μέτρο, ούτε καν "διαρθρωτικό". Σε κάποιες περιπτώσεις οι ιδιωτικοποιήσεις θα μας στερήσουν και μας έχουν ήδη στερήσει τη δυνατότητα διατήρησης πλεονασμάτων που παρέχουν τώρα κερδοφόρες ΔΕΚΟ, ενώ -όσον αφορά το πόσο "διαρθρωτικές" είναι αυτές, είναι ηλίου φαεινότερο ότι το σχετικό έσοδο από την πραγματοποίηση αυτών των ιδιωτικοποιήσεων δεν είναι επαναλαμβανόμενο, κάτι που κατά την ταπεινή μου γνώμη στερεί από το μέτρο μεγάλο μέρος του "διαρθρωτικού" του χαρακτήρα. Κυρίως, λειτουργεί σαν αντικίνητρο για τη λήψη πραγματικών διαρθρωτικών μέτρων τα οποία είναι όμως μακροχρόνιου ορίζοντα (π.χ., η αναδιοργάνωση της αγροτικής μας παραγωγής προς όφελος της Ελλάδος και όχι των ανταγωνιστριών σε ορισμένα μας προϊόντα χωρών της ΕΕ), καθ΄ότι αποτελεί τον εύκολο και γρήγορο τρόπο για την άμεση, προσωρινή όμως, μείωση του ελλείμματος.
Σχολίασε ο/η ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΥΛΩΝΑΣ | 14:26:46, Φεβρουάριος 28th, 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου