14

Global capitalism imploded in 2007. The central causes of capitalism's crisis include:

- the end of real wage increases in the US and the substitution of rising worker debt far beyond what workers could sustain;
- the buildup of excess global industrial capacity;
- the explosion of speculation and excess risk-taking by banks, other financial and non-financial corporations, and the rich;
- the systematic misrepresentation of credit risks by capitalist rating firms;
- the failure of supervision and regulation by governments increasingly dependent on corporations and the rich (for campaign contributions, lobbyists' supports, etc.) over the last quarter century;
- the growing indebtedness of governments;
- the huge imbalances between trade and capital flows among nations (and, above all, the trade deficits of the US and the trade surpluses of the PRC)

In this list, the role of Greece is minor almost to the vanishing point. But Greek workers loom large among the proposed victims of the capitalist crisis they did not cause.

When the global capitalist crisis hit in 2007, Greece like most other countries boosted its deficit finance. It had already been running high government deficits largely based on very rosy predictions of Greece's economic prospects given its low (for Europe) wages and rising productivity in the years before 2007. So Greece has borrowed a lot (although other countries who borrowed more and for similar reasons are not -- yet -- being treated like Greece).

The problem for Greek national debt is that other, larger, richer capitalist nations -- those whose capitalists' actions were the leading causes of the global crisis -- have also vastly increased their borrowing. Lending to the latter is far safer than lending to the poorer, often more indebted countries like Greece, Portugal, etc. So lenders are requiring them to pay much higher interest rates just to meet their current debt obligations (and they probably need to borrow more, just like other countries, to avoid another nasty recessionary downturn). Lenders are also threatening to stop lending unless these poorer countries lower the ratio between their debt and their GDP (the widely used measure of the country's total output and thus its ultimate ability to pay back its debts).

To make the billions in extra interest payments and/or to lower their outstanding debt, governments in countries like Greece would have to raise taxes on their people or cut spending on their peoples' needs or both. Those steps would provide those governments with the funds to pay higher interest rates on their debt and lower the total of outstanding debt.

In simple English: the global capitalist crisis first brought an economic downturn to Greece, and now the "recovery" seeks to impose on the Greek people an indefinite period of economic suffering as global lenders provide funds to the richer, larger capitalist economies elsewhere so that they can avoid what is demanded of the Greeks. The same leaders of business and government who produced the crisis are managing the "recovery" in just this way.

Nor should we fail to mention that the Greek government and its business leaders are now forced to make a big decision too. Will they go along with the plan? Will they force the mass of Greek workers and their families to pay higher taxes, earn lower incomes, and lose government services to "service Greece's creditors"? Or will they be blocked from doing so by the Greek peoples' resistance? That's what is at stake in the mass strikes now rocking Greece.

And how might that resistance handle matters differently? In the immediate future, they might finally demand an end to the massive evasion of Greek taxes by its billionaire and millionaire elite on both their corporate and personal accounts. Let them finally pay -- according to their exalted abilities -- to service Greece's creditors. However, given their equally notorious mechanisms of tax evasion, honed over centuries, it would be better -- and sooner rather than later -- to abolish private Greek enterprises and reorganize them as worker-controlled enterprises sharing power with the government. Their joint project would then be to produce a "recovery" not just from this particular capitalist crisis but from the system that reproduces capitalist crises every few years.

Such a Greek resistance might also stimulate and inspire parallel movements in other countries whose people are likewise boiling because they bear the costs of a crisis they did not cause and a "recovery" that is not theirs. And so it should be, because the Greek resistance would need allies elsewhere to succeed and vice versa. Capitalism's global crisis is a burden for the working classes of the world, but it is also an opportunity. To suffer the former while missing a chance to grab the latter would only make this crisis yet more tragic.

Σχολίασε ο/η Di | 00:46:13, Νοέμβριος 3rd, 2011

Η βασικη αρχη της ανταμοιβης  

Δαμανακη: Αν φυγουμε απο το ευρω θα ειναι αρχη του τελους. Διασφαλιστε μας εμας οτι το ιδιο δεν θα συμβει και με την παραμονη στο ευρω και οτι θα τιμωρηθουν οι υπαιτιοι της κρισης (κερδοσκοποι, τραπεζιτες) και θα σας δωσω το δικιο. Ολες αυτες οι θυσιες και ο εργασιακος μεσαιωνας που εγκαθιδρυθηκε, θα ακυρωθουν και θα αναπληρωθουν με ανταμοιβες οταν θα ερθει η ανατπυξη και η λυση; Θα αυξηθουν τοτε οι μισθοι, θα επαναφερθουν οι συλλογικες συμβασεις, τα 8ωρα εργασιας, οι αδειες; Θα τιμωρηθουν οι πολιτικοι, τα λαμογια, οι φοροφυγαδες, οι τραπεζιτες, κτλ; Αν ναι, θα συμπορευθω μαζι σας. Αν οχι, δεν εχω και τιποτα να χασω αφου αυτα που εχασα δεν θα τα ξανακερδισω ποτε. Και μαλλον το δευτερο θα γινει, γιατι στην κριση οι εργοδοτες σου λενε οτι αφου επεσαν οι πωλησεις πρεπει να πεσουν κι οι μισθοι (για να διατηρηθει η κερδοφορια), ενω οταν υπαρχει ανατπυξη, αρα αυξηση των πωλησεων, σου λεει οτι οι μισθοι θα παραμεινουν σταθεροι για να μπορεσει να αυξηθει η κερδοφορια (τι διαλο αναπτυξη εχουμε); Προφανως, το μοντελο αυτο συνεχως θα μειωνει την αγοραστικη δυναμη των καταναλωτων. Και υπαρχουν ατομα που προτεινουν ως λυση αυτο το εκμεταλλευτικο μοντελο νεοφιλελευθερισμου/τεχνοκρατιας που δεν διαφερει και πολυ απο την δουλεια... Γι αυτο και καποτε ο κοσμος θα εξεγερθει ' γιατι δεν θα του εχει μεινει και τιποτα να χασει ή για να (επι)ζει.

Ασδας Λαβδας

Μετά από τις σημερινές δηλώσεις των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων , καταδεικνύεται ποιοί από αυτούς δεν επιθυμούν την επικύρωση της συμφωνίας της 26/10 από τον Ελληνικό Λαό.
Συμφωνίας που από όσα έχουν μέχρι τώρα γνωστοποιηθεί :
Εκχωρεί μέρος της Εθνικής Κυριαρχίας , σύμφωνα και με τη συνέντευξη τύπου του υπουργού οικονομικών της Γερμανίας, στο περιοδικό Σπήγκελ.
Γίνεται κατάσχεση από τους δανειστές περιουσίας της Ελλάδας ποσού μέχρι 15 δις από μελλοντικά έσοδα του προγράμματος ΗΛΙΟΣ.
Παραμένει εκτός κουρέματος 50% το δάνειο από το ταμείο στήριξης των 110 δις , ( την έκτη δόση του οποίου την αναμένουμε ) , αλλά και τα Ελληνικά ομόλογα που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τα οποία τα αγόρασε με χαμηλότερη της ονομαστικής τους τιμής , οπότε κερδοσκοπεί η ΕΚΤ σε βάρος μιας χώρας μέλους της Ευρωζώνης.
Αλλάζει τη φύση των πιστωτών της Ελλάδας . Ενώ μεγάλο μέρος του χρέους βρισκόταν σε χέρια Ιδιωτών και οποιαδήποτε χρεωκοπία θα εξεταζόταν νομικά σύμφωνα με το Ελληνικό Δίκαιο , το μετατρέπει σε χρέος προς Κράτη και ΔΝΤ , με αποτέλεσμα να ισχύει το Αγγλικό Δίκαιο , το οποίο διασφαλίζει τους πιστωτές .
Εκ των υστέρων νομιμοποιεί την συνθήκη δανεισμού του α’ μνημονίου , η οποία παράνομα κατακυρώθηκε με πλειοψηφία 151 βουλευτών ,αντί της πλειοψηφίας των 180.
Με κανένα τρόπο δεν νομιμοποιείται η παρούσα σύνθεση της Βουλής να επικυρώσει την σύμβαση. Εφ’ όσον δεν γίνει δημοψήφισμα , θα πρέπει η νέα Βουλή που θα προκύψει μετά από εκλογές , να κάνει τούτο.
Ο Λαός πρέπει να εκφράσει με τη ψήφο του την άποψή του για τη συμφωνία αυτή. Με τυχούσα κυβέρνηση εθνικής ενότητας , που πρώτα θα ψηφίσει την σύμβαση και μετά θα κάνει εκλογές , αυτό δεν πετυχαίνεται.
Επιτέλους τόσο λίγη εμπιστοσύνη έχετε στον Ελληνικό Λαό;

Σχολίασε ο/η Μάρκος Αυρήλιος | 15:35:24, Νοέμβριος 3rd, 2011

Η χθεσινή παρουσία και οι τοποθετήσεις των Μέρκελ-Σαρκοζί τόσο για τον πρωθυπουργό όσο και για την αντιπολίτευση και η σημερινή τούμπα και του ΓΑΠ και του Σαμαρά, αποδεικνύουν το μέγεθος του αμοραλισμού και των δυο, που προκειμένου να πάρουν την έκτη δόση δεν δίστασαν ο ένας να ξεχάσει το δημοψήφισμα χωρίς ίχνος αυτοκριτικής και συγνώμης και ο άλλος να αποδεχθεί να ψηφίσει την νέα συμφωνία χωρίς να πει ούτε μια κουβέντα για την μέχρι σήμερα αλλοπρόσαλα αρνητική στάση του. Και μάλιστα χωρίς καν να αισθανθούν την ανάγκη έστω και προσχηματικά να στηλιτεύσουν την συμπεριφορά των Μέρκελ Σαρκοζί.

Και εμείς όλοι περιμένουμε από αυτούς να σώσουν την πατρίδα και επι τέλους να λειτουργήσουν ως υπεύθυνοι πολιτικοί και να οδηγήσουν την Ελλάδα σε δρόμους εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης. Δυστυχώς το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι η εξουσία και η καταλήστευση της χώρας δηλ. κίνητρα που μας οδήγησαν στην σημερινή μας κατάσταση και υπερχρέωση.

Τέλος, θεωρώ ότι όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι, γιατί είναι αδιανόητο από τόσους συνταξιούχους πολιτικούς και εν ενεργεία βουλευτές, δεν βρέθηκε ούτε ένας που να παραιτηθεί υπερ του κράτους από την σύνταξη του ή από την παχυλή βουλευτική του αποζημείωση, θεωρώντας ότι η περιουσία του του εξασφαλίζει τα εισοδήματα που χρειάζεται και δεν έχει ανάγκη από την σύνταξη ή τον μισθό.

Σχολίασε ο/η mexriedw.blogspot.com | 20:17:19, Νοέμβριος 3rd, 2011

οι χαριτωμένες ιδιαιτερότητες των τεράστιων ελλειμμάτων δεν αφορούν μόνο στην ελλάδα αλλά και στις περισσότερες από τις άλλες χώρες της ΕΕ, καθώς και στη μεγάλη βρετανια.

μην προεξοφλείτε το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος για το ευρώ.

το ερώτημα δεν είναι εάν μπορούμε να αντέξουμε στις υποχρεώσεις του ευρώ...το ερώτημα είναι εάν μπορούμε να αντέξουμε στα όσα επιβάλλουν τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα και οι δανειακές συμβάσεις που ξεπουλούν τη χώρα και το δημόσιο πλούτο, μειώνουν την εθνική κυριαρχία και μετατρέπουν μισθωτούς και συνταξιούχους σε άνεργους και άπορους. Και το ερώτημα είναι εάν αυτή είναι η ΕΕ που ονειρευόμασταν, ένας οικονομικός όμιλος ΕΕ που βάζει τις τράπεζες και τις αγορές υπεράνω του ανθρώπου.

τέταρτη παρατήρηση: η δύσκολη παραγωγική αναδιοργάνωση της χώρας μπορεί να γίνει και εκτός τροικα και δντ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τόσο η Τουρκία όσο και η Αργεντινή πήραν τα πάνω τους μόλις έστειλαν το ΔΝΤ στο διάολο και εφάρμοσαν διαφορετικές πολιτικές.

τα εκβιαστικά διλλήματα που χρησιμοποιείτε εσεις, ο Γιωργάκης, ο Βενιζέλος και λοιποί δεν πιάνουν πλέον... γιατί ο κόσμος ζει στο πετσί του καθημερινά τις επιπτώσεις...έχω γνωστούς που δουλεύουν στην ευελπίδων, οι οποίοι μετά τις διάφορες κρατήσεις, χαράτσια κλπ πληρώθηκαν 38 ευρώ το δεκαπενθήμερο. Τα διλήματα αυτά δεν πιάνουν ούτε στον δάσκαλο των 568 ευρώ, ούτε στον άνεργο και τον συνταξιούχο, ούτε στον μισθωτό που έχει ήδη χάσει περισσοτερους από 3 μισθούς, ούτε στον άπορο που με εισόδημα κάτω των 5.000 ευρώ καλείται να πληρώσει τα χαρατσια.

εκτη παρατήρηση: εάν με την "δύσκολη παραγωγική αναδιοργάνωση της χώρας" ενοείτε τη θέσπιση ειδικών οικονομικών ζωνών όπου τα μεγάλα συμφέροντα δεν θα φορολογούνται και όπου ο εργαζόμενος θα δουλεύει σαν σκλάβος χωρίς δικαιώματα και με μισθούς πακιστάν, ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω.

εβδομη παρατήρηση: ο συνάδελφός σας Λιγερος μας ενημέρωσε για κάτι πολύ ενδιαφέρον που δείχνει με τον καλύτερο τρόπο την ανήθικη κερδοσκοπία της ΕΕ και των τραπεζών σε βάρων των λαών: από το κούρεμα» θα εξαιρεθούν τα ελληνικά ομόλογα αξίας 62 δισ. που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει αγοράσει στη δευτερογενή αγορά σε πολύ χαμηλότερη τιμή και δεν εξαιρεί τα ασφαλιστικά ταμεία. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_04/11/2011_12...

Σε τέτοια ΕΕ δεν με ενδιαφέρει να ανήκω.

όγδοη παρατήρηση: που αλλού μας ωφέλησε η ΕΕ; μήπως στην εξωτερική μας πολιτική, στις επιθετικές βλέψεις των τούρκων και στις υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες; Μας διευκόλυνε στις πανάκριβες τιμές προϊόντων και φαρμάκων, στα καρτέλ και στη περίφημη (κατ όνομα μόνο) αυτορίθμηση των αγορών; Μας ωφέλησε σε μια δικαιότερη κατανομή των παράνομων μεταναστών; Μας ωφέλησε μήπως σε μια σειρά από σκάνδαλα με γερμανικές εταιρίες;

Σχολίασε ο/η alex | 15:26:53, Νοέμβριος 4th, 2011