Κάπου διάβασα ότι ο κκ Βενιζέλος ,σκέπτεται να επιτρέψει
με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο ,που προωθεί για διαβούλευση και τις επενδύσεις
σε ακίνητα και επιχειρήσεις, με χρήματα των Ελλήνων των οποίων δεν θα ελεγχθεί
το πόθεν έσχες.
Ας ξεπεράσουμε λόγω κατάστασης, τι σημαίνει όχι έλεγχος
του πόθεν έσχες.
Έχω να κάνω την εξής πρόταση στον αγαπητό υπουργό.
Η αποτίμηση των εισηγμένων κρατικών εταιρειών : 34% του
ΟΠΑΠ , 51% ΔΕΗ , 10% ΟΤΕ , 35% ΕΛΠΕ, 75% ΕΥΔΑΠ , 75% ΕΥΑΘ, 75% ΟΛΠ, 75% ΟΛΘ ,
στο Χ.Α, την Παρασκευή 29/72011 ήταν 4.200 ΕΚ (4,2Δις).
Η ΠΡΟΤΑΣΗ λοιπόν : όλες οι ανωτέρω κρατικές εταιρείες, με
τα αντίστοιχα ποσοστά τους, να μπουν σε ένα καλάθι και να ζητηθεί από τους
ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ,όσοι εξ αυτών θέλουν , να αγοράσουν τις μετοχές του καλαθιού.
ΧΩΡΙΣ ΕΛΕΓΧΟ ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ για την προέλευση των χρημάτων.
Το ποσόν που αναλογεί σε κάθε Έλληνα για μία μετοχή του
καλαθιού είναι 420 Ευρώ .
Αν το ξεκινήσει τώρα τον Σεπτέμβριο θα έχει το ποσόν στα
χέρια του σίγουρα.
Θα μου πείτε ,τι λοιπόν θα αγοράσουμε αυτό που μας
ανήκει?? Ας είναι και έτσι ,παρά να το χάσουμε.
Βέβαια οι διοικήσεις των εταιρειών ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ από
το κράτος αλλά από την γενική συνέλευση των μετόχων.
Ενδεικτικά αναφέρω τα κέρδη ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΦΟΡΟΥΣ των ανωτέρω
εταιρειών για το 2010 σε εκατομμύρια Ευρώ..
ΟΠΑΠ (575), ΔΕΗ (557), ΟΤΕ (-139 ειδικές συνθήκες,
ετοιμασία για ξεπούλημα το 2009 ήταν 407) , ΕΛΠΕ (187), ΕΥΔΑΠ (11,3), ΕΥΑΘ
(12,4), ΟΛΠ (7), ,ΟΛΘ (6)
Ενδεικτικά αναφέρω τις σημερινές αποτιμήσεις τους στο Χ.Α
σε Δις Ευρώ.
ΟΠΑΠ (3,6) , ΔΕΗ (1,9 ) , ΟΤΕ (2,7), ΕΛΠΕ (2), ΕΥΔΑΠ (
Ο,436), ΕΥΑΘ ( 0,155) ,ΟΛΠ (0,310), ΟΛΘ (0,132).
ΝΑ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΓΑΠΗΤΕ ΥΠΟΥΡΓΕ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΞΕΠΟΥΛΗΘΕΙ ΚΑΙ
ΕΣΥ.
Πάντα αποκαλυπτικός ο κ.Μανδραβέλης. Τελείωσα το Μετσόβιο
το 1970. Τότε είχαμε δέκα ώρες υποχρεωτικές μάθημα κάθε μέρα, και το Σάββατο
πέντε. Εξεταστικές περίοδοι δύο: Ιούνιο και Σεπτέμβριο. Για το υψηλό επίπεδο
και την δυσκολία των εξετάσεων ήταν ονομαστό το ΕΜΠ. Τα απλά παραδείγματα στον πίνακα
των παραδόσεων, τα έκαναν στο διδακτορικό στα ξένα Πολυτεχνεία, όπως μας έλεγαν
οι καθηγητές μας.Άν αποτυγχάναμε σε ένα και μόνο μάθημα, μέναμε στην ίδια τάξη,
και επαναλαμβάναμε όλα τα μαθήματα από την αρχή, και αυτά που είχαμε περάσει.
Άν χάναμε δύο έτη σπουδών , αποβαλόμασταν από το ΕΜΠ. Αυτά ίσχυαν από ιδρύσεώς
του. Η δικτατορία δεν άλλαξε τίποτα.
Λεπτομέρεια: Το ΕΜΠ τότε στις σοβαρές κατατάξεις ερχόταν
μεταξύ των πέντε πρώτων της Ευρώπης, και σε επίζηλη θέση παγκοσμίως. Τυχαίο;
Δεν νομίζω.
Τα αγαθά κόποις κτώνται. Ούτε με καταλήψεις, ούτε με
αναρχισμούς, ούτε με, χωρίς λόγο, απεργίες, ούτε με νεποτισμό ,
οικογενειοκρατία , κομματοκρατία, και δικτατορία των μετριοτήτων.
Γνώρισα το φαινόμενο Μανδραβέλης τους τελευταίους μήνες,
κάποια μέρα που είχα την ατυχή ιδέα να επισκεφθώ το site της Καθημερινής για
μια ματιά στην επικαιρότητα. Η περιέργεια με έκανε να ανοίξω τα άρθρα και έφαγα
στη μάπα τη Μανδραβέλια Σκέψη. Επειδή οι συντάκτες της "έγκριτης"
εφημερίδας δεν μπορεί να είναι διανοητικά καθυστερημένοι (κατηγορία στην οποία
εντάσσεται ένα απελπιστικά μεγάλο μέρος του πληθυσμού), από τα άρθρα του περί
ου ο λόγος προκύπτει ότι ανήκει στην άλλη ομοίως μεγάλη κατηγορία, τους
απατεώνες. Σ' αυτή τη δεύτερη κατηγορία συναντάμε διάφορες υποκατηγορίες, μία
από τις οποίες είναι ο επαγγελματίας χειραγωγός του πλήθους. Στο τελευταίο του
πόνημα, λοιπόν, αφήνει να εννοηθεί πόσο μεγάλη ανάγκη υπάρχει για αλλαγή. Τώρα,
βέβαια, όταν κάποιος σαν τον Μανδραβέλη υποστηρίζει την αλλαγή, εγώ, δεν ξέρω
γιατί, σκέφτομαι τον Γατόπαρδο του Giuseppe Tomasi di Lampedusa, όπου όλα
αλλάζουν για να μην αλλάξει τίποτα.
Αγαπητή "Κ",
ήξερα ότι ήσουν μια νεοφιλελεύθερη λαϊκιστική φυλλάδα που
χάιδευε τα αυτιά των αστών και των μικροαστών κολαούζων τους, αλλά ότι θα
έφτανες να ενστερνιστείς ανοιχτά τον κοινωνικό δαρβινισμό δεν το περίμενα.Ίσως
όμως να έκανα λάθος, γιατί αυτό είναι τελικά αυτό που συνέχει την φιλελεύθερη
ιδεολογία της προοδου, από τον διαφωτισμό και δώθε, η πίστη ότι αυτοί που τα
καταφέρνουν οικονομικά είναι οι άξιοι και οι άλλοι οι κατώτεροί τους. Το
επόμενο βήμα είναι να εξοντώσουμε τους υπεράριθμους κατώτερους. Όπως είχε πει
και ο μεγάλος Καρλ Σμιτ, δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για κράτος δικαίου, αλλά
για κράτος δικαίου του Αδόλφου Χίτλερ.
Ο λαϊκιστής αρθρογράφος δεν γνωρίζει ότι η πολιτική είναι
συμπυκνωμένη έκφραση της οικονομίας. Οι πολιτικοί συγκρούονται με τις
"συντεχνίες" γιατί το επιβάλλει η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία και αυτοί
που την υπαγορεύουν (ξέρει καλά ο αρθογράφος ποιοι είναι) αδιαφορώντας ποια
πρόσωπα θα την υλοποιήσουν κατά τη αλληλοδιαδοχή τους στην εξουσία. Ο μέχρι
τώρα φοβισμένοι παρίες δεν είχαν εν τοις πράγμασι δυνατότητα επιλογής άλλη
εκτός απ' αυτή των δυο εναλλασόμενων στην εξουσία κομμάτων. Τα παπαγαλάγια του
Φρήντμαν, παρά το βιολογικό θάνατο του τελευταίου, συνεχίζουν απτόητα το έργο
του με επιχειρήματα που απευθύνονται σε καθωσπρέπει βολεμένους ηλίθιους. Η
πλημμυρίδα που έρχεται και δεν διακρίνει ο αρθρογράφος θα σαρώσει το
νεοφιλευθερισμό.
το μεγάλο πρόβλημα μας δεν είναι ότι επί τριάντα χρόνια
κυβερνούσε η μαφία. Το τεράστιο πρόβλημα μας είναι ότι τωρα η ομερτά λέγεται
"συνέναιση", και η καταπάτηση κάθε νόμου καθώς και κάθε δικαιώματος
όλων των τίμιων και φτωχών λέγεται... "μεταρρύθμιση" !!
Ευτυχώς που υπάρχουν κάπαιοι σαν και σένα και μας
θυμίζουν τι θα πει στερεότυπο. Αλλά αυτό πάλι με τους παχυλούς μισθούς; Οι
Δημόσιοι Υπάλληλοι αγαπητέ παίρνανε πάντα μισθούς πείνας ή περίπου. Ξέρεις πόσα
παίρνουν οι καθηγητές Γυμνασίου - Λυκείου μετά από 30 χρόνια υπηρεσίας; Άκουσε
μιά φορά και κάτι άλλο που είναι λογικό κι αυταπόδεικτο. Δεν γέμισε η Ελλάδα Μερσεντές και Πόρσε Καγιέν από τους
Δημοσίους Υπαλλήλους.
Το άρθρο σας κ. Παπαχελά -και συγχωρείστε με- είναι άκρως
προσχηματικό και υποκριτικό. Θα έλαγα ότι ταιριάζει γάντι το 'Ουαί υμίν...οι
καταπίνοντες την κάμηλο και δυιλίζοντες τον κώνωπα΄ Συμφωνώ με όσα έγραψε ο
Επαρχιώτης και συμπληρώνω με τα εξής : 1. Ξεκινώντας από το -πραγματικό- σχέδιο
Μάρσαλ, σας επιτρέπουν να γράψετε ποιοί και πόσοι έφαγαν τα λεφτά (με ονόματα,
διευθύνσεις και ποσά); 2. Από τις καταθέσεις των αποθεματικών των Ταμείων με
μηδενικό επιτόκιο, μπορείτε να γράψετε γιατί ποσά μιλάμε σε σημερινές τιμές,
ποιοί τα 'έφαγαν' και σε τι κατάσταση θα ήταν σήμερα τα Ταμεία αν έπερναν το
νόμιμο τόκο;
3. Μπορείτε να γράψετε την ιστορία των θαλασσοδανείων;
4. Σας επιτρέπουν να γράψετε γιατί 'οι εθνικές οδοί'
κοστίζουν 5πλάσια στη χώρα μας, και ποιοί τα 'πέρνουν';
5. Ποιοί και γιατί δεν άφησαν τη χώρα να παράγει ούτε
καρφίτσες;
6. Πόσα δις έχει πληρώσει η χώρα για εξοπλισμούς από το
75 μέχρι σήμερα, πόσα δις ανταποκρίνονται σε πραγματικές προμήθειες και πόσα σε
μίζες και σε υπερκοστολόγηση και ποιοί τα έφαγαν;
7. Τα 600 δις των καταθέσεων στην Ελβετία σε ποιούς
ανήκουν, πώς τα απέκτησαν, τι φόρους έχουν πληρώσει κ.ο.κ.;
Τέτεια, θα μπορούσε να γράφει κανείς επί δύο ΄μέρες.
Γράφτε λοιπόν γι αυτά και μετά πηγαίνετε σε ό,ποιο ψαρονήσι και μεταφέρετέ μας
τις κουβέντες των ψαράδων, των κυνηγών και των ταξιτζήδων, που τάχαμου
λυπούνται τη χώρα που οι κάτοικοί της σπουδάζουν τα παιδιά τους για να τα
διορίσουν στο δημόσιο. Να καταδικάσουμε τα ρουσφέτια των διορισμών, ναι. Την
αναξιοκρατία, ναι. Τις μαϊμού συντάξεις, ναι. Τους επιλήσμονες των καθηκόντων
και των υποχρεώσών τους δημ. υπαλλήλων, ναι. κλπ κλπ. Αλλά να πούμε ότι δεν
είναι περισσότεροι αναλογικά απο καμμία άλλη χώρα. Να πούμε ότι το σιχαμένο
δικομματικό σύστημα έτσι έφτιαξε το δημόσιο τομέα, χωρίς σωστή κατανομή, με
ατιμωρησία για να διευκολύνονται στην λεηλασία οι διάφοροι διοικούντες φορείς
και οργανισμούς.
Να πούμε, όμως και για τον ιδιωτικό τομέα. Πώς
λειτουργεί, πώς τρώει επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις, πως φοροκλέβει, πώς εισφοροδιαφεύγει
κ.ο.κ.
Ο πρωθυπουργός μας έλεγε στις αρχές του 2010 ότι :΄το
πρόβλημα της χώρας, δεν είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι εργαζόμενοι και οι
συνταξιούχοι΄(ναι ¨η όχι;)
Έκτοτε όμως, με κυνισμό, με μανία, μονομερώς και
κατ΄εξακολούθηση εξαθλιώνει δημόσιους υπαλλήλους, μισθωτούς γενικά και
συνταξιούχους!
Να γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου