Σχόλια αναγνωστών στο άρθρο
Του Νικου Γ. Ξυδακη
Δυστυχώς όσο απροετοίμαστους και
κατάπληκτους μας βρήκε η οικονομική κρίση, άλλο τόσο απροετοίμαστους θα μας
βρει και μια πιθανή οικολογική κρίση, όποια μορφή και αν έχει, εξάντληση
φυσικών πόρων ή κλιματική αλλαγή. Όπως και με την οικονομική κρίση, είναι κάτι
που το βλέπουμε να έρχεται αλλά κατά κάποιο τρόπο δεν πιστεύουμε τα μάτια μας,
ίσως σκεφτόμενοι οτι αν είναι κάτι αληθινό οι άνθρωποι γύρω μας θα ενεργούσαν
διαφορετικά.
Όταν ήρθε η οικονομική κρίση
νιώσαμε ένα περίεργο είδος έκπληξης, όχι την έκπληξη από κάτι καινούριο, αλλά
την έκπληξη από την συνειδητοποίηση ότι τα μάτια μας δεν μας γελούσαν και αυτό
που το πέρναμε για φάντασμα ήταν πραγματικότητα. Κάτι τέτοιο φοβάμαι ότι θα
γίνει και με μια οικολογική κρίση, απλά ελπίζω να μην έρθει τόσο απότομα και
βίαια.
Σχολίασε ο/η Freierdenker | 13:55:15,
Νοέμβριος 20th, 2011
Κάτι πιό πρακτικό και εφικτό που να
αφορά το σήμερα μήπως έχετε να προτείνετε;
Σχολίασε ο/η Μιχ. Λομβαρδέας |
11:42:18, Νοέμβριος 20th, 2011
Λιτό, περιεκτικό, εύστοχο κείμενο
για την κρίση και τα αίτιά της. Συνιστάται για εκπαιδευτική χρήση.
Σχολίασε ο/η sm | 08:50:21, Νοέμβριος 20th, 2011
ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΟΝΤΕΛΟ, ΠΟΥ
ΣΩΣΤΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΕ, ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ: ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ. ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Σχολίασε ο/η ΔΗΜΗΤΡΗΣ | 08:21:13,
Νοέμβριος 20th, 2011
Είναι από τις λίγες φορές που
θίγεται η καρδιά των προβλημάτων μας σε ένα άρθρο. Το πρόβλημα είναι κυρίως
ηθικό και "αφορά ανθρώπους, ψυχές". Σε μια εποχή άκρατου
καπιταλισμού, το χρήμα, η καλοπέραση και το "να περνάμε καλά" έγιναν
σλόγκαν στα χείλη της ελληνικής κοινωνίας. Έγιναν θεός... Δεν παραγνωρίζω ότι
τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα προκλήθηκαν από την απύθμενη διαφθορά συγκεκριμένων
ανθρώπων με ονοματεπώνυμο, διεθνών πολιτικών πρακτικών κτλ με αποτέλεσμα να
υποφέρουμε οικονομικά. Θα σταθώ όμως λίγο παραπέρα. Στη δική μας προσωπική
ευθύνη που λίγοι τολμούν να ξεστομίσουν. Όχι για να αυτομαστιγωθώ, απλά
διαπιστώνοντας το δικό μας μερίδιο και τί διαλέξαμε πολύ πριν ξεσπάσει η κρίση.
Παραμερίσαμε αξίες, όπως
αξιοκρατία, οικογένεια, φιλία, αγάπη, αλληλεγγύη στο βωμό της καλοπέρασης.
Κανείς δεν ήθελε να ξεβολευτεί. Οι προηγούμενες γενιές έβαλαν υποθήκη το δικό
μας μέλλον, ζώντας με δανεικά που λες και δε θα μας τα ζητούσε κάποτε κάποιος
να τα επιστρέψουμε. Πολλοί τα βρήκαν έτοιμα και έζησαν, όπως και ζουν, χωρίς να
σκέφτονται πως θα γίνουν χρήσιμοι στην κοινωνία αλλά πως θα περάσουν καλύτερα.
Μια κοινωνία που δεν φέρθηκε με
αξιοπρέπεια στην τρίτη ηλικία, με συντάξεις 180 ευρώ. Ντρέπομαι μόνο που το
λέω. Μια κοινωνία που τόσα χρόνια δεν νοιαζόταν για τα παιδιά της διπλανής
πόρτας. Πόσοι από μας διαμαρτυρηθήκαμε, ή πράξαμε κάτι τόσα χρόνια για τα
παιδιά των φαναριών? Για τους πρόσφυγες?
Η πραγματική αιτία όλων αυτών είναι
ότι ξεχαστήκαμε μέσα στην ευδαιμονία. Και δυστυχώς, μα δυστυχώς το χάλι των
κυβερνώντων μας είναι και δικό μας. Η δική μας συνενοχή τους νομιμοποίησε. Στην
πραγματικότητα φάγαμε το δόλωμα της καλοπέρασης και τώρα δεν ξέρουμε που να
σταθούμε.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω πως
παρότι ο λόγος μου ακούγεται καταγγελτικός δεν μπορώ να πάρω το ρόλο δικαστή
γιατί και εγώ βρέθηκα πολλές φορές στην κατάσταση αυτή. Αυτό μπορεί να το κάνει
μόνο ένας που είναι άμεμπτος ένας που δεν έχει λερωθεί. Και στην ανθρώπινη
ιστορία υπάρχει μόνο ένα πρόσωπο, αυτό του Ιησού Χριστού, που υπήρξε χωρίς
ψεγάδι χωρίς αμαρτία.
Είναι ο μόνος που μπορεί να βγάλει
στην επιφάνεια την ανθρώπινη αδυναμία, να συγχωρήσει τα λάθη και να βάλει σε
τάξη τη ζωή του ανθρώπου, όπως κάνει και στη δική μου. Πολλά χρόνια πριν το
ευαγγέλιο αναγγέλλει την ηθική χρεοκοπία του ανθρώπου μακριά από τον πραγματικό
Θεό. Όχι τον "θεό" που τριγυρίζει με λιμουζίνες και τιάρες
χρυσοποίκιλτες ούτε αυτόν που ψάχνει για κοσμική εξουσία αλλά αυτόν που λέει
ότι όποιος έχει δύο χιτώνες πρέπει να δίνει τον ένα.
Όχι αυτόν που κοιμίζει ήσυχα αλλά
αυτόν που αλλάζει τον καθένα ξεχωριστά. Όταν το σώμα αρρωσταίνει χρειάζεται
ιατρό. Για την ψυχή... Ας αναζητήσουμε τον πραγματικό ιατρό-σωτήρα.
Σχολίασε ο/η Αλέξανδρος Αντωνίου |
01:30:01, Νοέμβριος 20th, 2011
Αισιως ο πληθυσμος του πλανητη
ξεπερασε τα 7 δις.Δεν υπαρχει κανενας οικονομικος δρομος που να εγγυαται
ευημερια για τοσους πολλους.Ο μεγας Μαλθους το διεκρινε απο τον 17ο αιωνα.
Σχολίασε ο/η dimitris tsiachtas | 01:25:29,
Νοέμβριος 20th, 2011
Κύριε Ξυδάκη,
Ειλικρινά αμφιβάλλω ότι δεν
κατανοείτε το Ελληνικό πρόβλημα. Όπως και να’χει θα κάνω ακόμα μια προσπάθεια
να σας πληροφορήσω.
Ιδιαίτερα η Ελληνική κρίση είναι
αποτέλεσμα του τεραστίου ελλείμματος της Δικαιοσύνης. Δεν αναφέρομαι στην
«κοινωνική» Δικαιοσύνη, η στην οποιαδήποτε έκφρασή της από τα διάφορα κομματικά
σχήματα.
Αναφέρομαι στην άτεγκτη και γοργή
εφαρμογή των υπαρχόντων νόμων για όλους τους πολίτες. Αυτό δεν συμβαίνει και οι
εξαιρετέοι πολίτες είναι αυτοί με πολιτικές διασυνδέσεις και οι ίδιοι που
λυμαίνονται τα κρατικά έσοδα για δεκαετίες.
Είναι αυτοί που διαφθείρουν και
διαφθείρονται, αυτοί που φοροδιαφεύγουν, αυτοί που δέχονται φακελάκια, αυτοί
που διαπλέκονται στο λαθρεμπόριο, στην διακίνηση ναρκωτικών, στην αφαίμαξη των
συνταξιοδοτικών ταμείων και ούτω καθεξής. Είναι η αλληλοκαλυπτόμενη με
"ομερτά", εγκληματική μειονότητα.
Απλά, ο τύπος αποφεύγει τα δύσκολα
και καταφεύγει στην γνωστή στάχτη στα μάτια και άλλες αρλούμπες.....
Σχολίασε ο/η Μιχάλης Π. Αγγελάκης |
20:39:49, Νοέμβριος 19th, 2011
άψογο
Σχολίασε ο/η tampakis yiannis | 20:04:59, Νοέμβριος
19th, 2011
Το κακο ειναι,οτι δεν ειναι ευκολο
να γινει κανεις,απο Δημαρχος κλητηρας.Και οσο αυτο δεν το αποδεχεται ο
κοσμος,τοσο δσκολοτερα θα γινονται τα πραγματα.
Βεβαια τα κομματα που
υπαρχουν,κανουν την κατασταση δυσκολοτερη,φουσκωνοντας τα μυαλα του
κοσμου,πραγμα που μπορει να οδηγησει σε κοινωνικη εκρηξη.
Σχολίασε ο/η Theodore | 19:59:31,
Νοέμβριος 19th, 2011
halle-freaking-lluia, που λενε και στο χωριο μου
Σχολίασε ο/η Σ.Κ. | 19:36:54,
Νοέμβριος 19th, 2011
Εάν όλος ο πληθυσμός του πλανήτη,
που αυξάνεται συνεχώς ,ζούσε όπως ο μέσος Ευρωπαίος (ιδίως Έλληνας) θα
χρειαζόμασταν τουλάχιστον άλλους 3 πλανήτες... πολύ εύστοχο το άρθρο..
Σχολίασε ο/η Κώστας΄33 | 18:48:56,
Νοέμβριος 19th, 2011
«Η αλλαγή παραδείγματος βίου είναι
προαπαιτούμενο της βιώσιμης ανάπτυξης»
Απλά -και ...do it
yourself- πράμματα:
1. Αποφεύγουμε {μέχρι να
απαγορευτεί δια νόμου} να αγοράζουμε προϊόντα με ΜΗ επιστρεφόμενη συσκευασία,
πλην της εύκαμπτης απο κυτταρίνη (σελλουλόζα) ή βιοκαταλυόμενο πλαστικό.
2. Εκτός από το «Ώ! ξειν
αγγέλειν...» διδάσκουμε ΕΝΤΑΤΙΚΑ στα Σχολεία το «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα
ρούχ' αλλοιώς». Ήτοι ότι καθόλου δεν ανανεωνόμαστε αλλάζοντας ρούχα αλλά μόνον
αλλάζοντας μυαλό... Τα ρούχα τα φοράμε μέχρι να παλιώσουν ή φθαρούν τόσο που να
μην κάνουν πιά τη "δουλειά" τους: Να μάς προστατεύουν από το κρύο.
3. Το ίδιο κάνουμε (δεν τ΄αλλάζουε
πριν φθαρούν ανεπανόρθωτα) με τα έπιπλα, τον οικιακό εξοπλισμό γενικότερα, τα
αυτοκίνητα κλπ.
4. Αποφεύγουμε {μέχρι να
απαγορευτούν δια νόμου} τα περιοδικά και τις εκπομπές life-style, διότι η βλακεία
συνιστά απόλαυση μόνον για τους βλάκες. Κι εμείς δεν είμαστε.
5. Καλλιεργούμε και το τελευταίο
καλλιεργήσιμο τετραγωνικάκι γης (μας) και απαιτούμε να ψηφιστεί νόμος που να
δημεύει-αναδιανέμει την καλλιεργήσιμη γη, αν μείνει για έναν -άντε δύο, πες...-
χρόνο ακαλλιέργητη.
6. Ομαδοποιούμαστε στις
μετακινήσεις μας και απαιτούμε να ψηφιστεί νόμος που να απαγορεύει κίνηση Ι.Χ.
χωρίς 3 άτομα (ή ανάλογο φορτίο αγαθών) μέσα. Έτσι θα πάψει και το
"κυκλοφοριακό" να είναι πρόβλημα και θα μειωθούν στο ελάχιστο τα
τροχαία δυστυχήματα.
7. Κάνουμε ΔΙΠΛΗ χρήση νερού πάντα:
Ντους με κάθε ποδαράκι μας σε μία λεκάνη μέσα στην μπανιέρα - κουβάς κάτω από
τους νεροχύτες και επαναχρησιμοποίηση του νερού στην τουαλέττα (καταργώντας τα
"καζανάκια"), στα λουλούδια μας (υποχρεωτική η κατοχή-περιποίησή
τους!) ή/και στον λαχανόκηπο.
8. «Γηράσκουμε αεί εργαζόμενοι»
{προοδευτικά σε ελαφρότερες δουλιές και για λιγότερες ώρες} και απαιτούμε να
ψηφιστεί νόμος που να καταργεί τις συντάξεις και να θεμελιώνει σύστημα
μετάταξης των εργαζόμενων προϊούσης της ηλικίας. Κανένας άνθρωπος δεν είναι
εντελώς άχρηστος όσο γέρος κι αν είναι! Κι οι τετραπληγικοί ακόμα μπορούν π.χ.
να διαβάζουν, να διηγούνται ιστορίες στα παιδιά και να πληρώνονται γιαυτή την
τόσο σπουδαία από κοινωνική άποψη δουλειά. Μεταξύ άλλων ωφελημάτων αυτό θα
εξαφανίσει την γεροντική κατάθλιψη...
9. Παύουμε να χρησιμοποιούμε όρους
όπως "πρώτος", "πιστεύω", "μοίρα" και άλλα
παρόμοια, αντικαθιστώντας τα με τα "καλός", "νομίζω",
"βούληση"... και απαιτούμε να ψηφιστεί νόμος που να απαγορεύει την
βαθμολόγηση στα Σχολεία, τα παντός είδους πρωταθλήματα, τα ωροσκόπια και όλα τα
υπόλοιπα σύνεργα βαυκαλισμού και εξαπάτησης των ανθρώπων.
10. Μην σάς κουράζω άλλο. Σκεφτείτε
και συμπληρώσετε τον κατάλογο με τα δικά σας ανάλογα.
Καλό μας κουράγιο.
Καλό Σαββατοκύριακο.
Σχολίασε ο/η Ναπολέων Παπαδόπουλος
| 17:55:29, Νοέμβριος 19th, 2011
Πράγματι, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε
ότι ο στυλοβάτης του χωρίς περιορισμούς καπιταλισμού είμαστε εμείς, οι
καταναλωτές. Η καταναλωτική συνείδηση είναι πολύ πιο επιτακτική αυτή τη στιγμή
από την ¨αγανάκτηση".
Σχολίασε ο/η Αντώνης | 17:13:11,
Νοέμβριος 19th, 2011
Εαν το καλοσκεφτειτε την δεκαετια
των παχεων αγελαδων ο ελλην εξειδικευθηκε απο την μια στην εντυπωσιακη απο καθε
αποψη οικιστικη επεκταση της Αθηνας και απο την αλλη στην μεταπωληση δυτικων
προιοντων σε μια τιμη που να εξασφαλιζει στο εμποριο περιθωρια κερδους σαφως
υψηλοτερα απο τα μεσα ευρωπαικα και εισοδηματα απο ενοικια 2 και 3 φορες
υψηλοτερα απο τα δραχμικα επιπεδα. Το συστημα λειτουργουσε οσο τα
στεγαστικα/καταναλωτικα δανεια ηταν προσιτα σε οποιονδηποτε και βασιστηκε α)
στην απελευθερωση της αγορας και β) στην απεριγραπτη ξενομανια του ελληνα ο
οποιος με το που βλεπει ιταλικο γυαλι η σωβρακο του πεφτουνε τα σωβρακα.
Προυποθεση για να υπαρχει τετοιος πακτωλος δανεικου χρηματος ηταν η ΕΚΤ να
απορροφα εν αγνοια της χωρις γκρινιες η κανοντας τα στραβα ματια, ως εγγυητικα
τα παλιοχαρτα του Δημοσιου, που στο μεταξυ πολλαπλασιαζοντουσαν με γεωμετρικη
προοδο. Ηταν ηλιου φαεινοτερο οτι αυτο το παιχνιδι αργα η γρηγορα θα χαλαγε, θα
εσπαγε και ελλειψει ρευστου τα λουκετα θα διαδεχοντουσαν το ενα το αλλο
ριχνοντας στην απογνωση οσους απο κεκτημενη ταχυτητα και υπεραισιοδοξια,
επιχειρησαν ανοιγματα μεγαλυτερα απο την δρασκελια τους. Η υφεση που πληρωνουμε
σημερα προερχεται απο την καταρρευση του καταναλωτικου μοντελου το οποιο
διαδεχονται σταδιακα και με χαμηλη ταχυτητα οικονομικα μοντελα βασισμενα στην
παραγωγη, στις εξαγωγες και στην εξευρεαη συναλλαγματος. Θα χρειαστει
τουλαχιστον μια δεκαετια για να βρει η Ελλαδα μια οικονομικη ισορροπια
διαφορετικη απο εκεινη που για καθε μοναδα αυξησης του ΑΕΠ αυξανε κατα 4
μοναδες τα ελλειματα του εμπορικου ισοζυγιου και αλλες τοσες εκεινα του
δημοσιου. Ως τοτε δυστυχως θα κλαιμε την μοιρα μας με μαυρο δακρυ αλλα ισως και
να μην υπαρχει εναλλαχτικη λυση ...
Σχολίασε ο/η Χαραλαμπος | 15:19:13,
Νοέμβριος 19th, 2011
Και όμως κάνετε λάθος: το καταναλωτικό
μοντέλο μπορεί κάλλιστα να συνεχιστεί!
Μόνο που θα το απολαμβάνουν όλο και λιγότεροι.
Μόνο που θα το απολαμβάνουν όλο και λιγότεροι.
Η διάκριση μεταξύ Πρώτου και Τρίτου
Κόσμου είχε γεωγραφικά όρια, αλλά τώρα διαχέεται και στο εσωτερικό των
ανεπτυγμένων χωρών.
Και καθώς ξεθωριάζει η
"Ισότητα" και η "Αδελφότητα" στις κοινωνίες μας, ας
ετοιμαστούμε να αποχαιρετίσουμε και την "Ελευθερία".
Εκτός από εκείνη των ιερών αγορών
φυσικά...
Σχολίασε ο/η ΘΝΣ | 14:14:41,
Νοέμβριος 19th, 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου